Rysowanie muzyki

artyści: Roman Bromboszcz, Patryk Daszkiewicz,
Daniel Koniusz, Tomasz Misiak,
Marek Rogulski, Anna Szwajgier, Zorka Wollny
Andrzej Wasilewski, Mikołaj Tkacz,
kurator: Roman Bromboszcz
data: 07.03-13.03.2013

Muzyka jest czymś bezcielesnym, trudno uchwytnym, ulatującym wraz z chwilą. Wszelkie formy zapisu muzyki, literowe, nutowe i partytury sonorystyczne, starają się ukazać, że zakomponowane dźwięki da się przedstawić pod postacią statycznego obrazu. Od momentu pojawienia się fonografu, typowo piśmienne techniki zapisu muzyki poszerzone zostają o aparat techniczny rejestrujący rzeczywistość analogicznie do dagerotypu. Wtedy to rodzi się pomysł przedstawienia dźwięku pod postacią fali. Od wynalezienia fonografu aż po współczesne cyfrowe studia nagrań, pojawiło się szereg urządzeń służących do tego, by można było zobaczyć dźwięk, powstrzymać jego dysseminacyjną naturę w pewnej redukcji. Chodzi tu o oscyloskopy, spektrogramy, analizatory widma dźwiękowego. W momencie gdy w filmie pojawił się dźwięk jako pełnoprawny uczestnik, od około 1924 roku, zaczęto się zastanawiać nad ewentualnymi konsekwencjami symultanicznego wyświetlania abstrakcyjnych plam świetlnych wraz z konkretnymi tonami. Pojawili się konstruktorzy, którzy budowali odpowiednie klawiatury, tak zwane świetlne pianina. Muzyka występuje w tych kontekstach jako coś trudno uchwytnego, ale dającego się złapać w pułapki racjonalności, szczególnie pod postacią technicznych aparatur. Współcześnie dążenia artystów wzbogaciły te wysiłki o rozwiązania mnie ścisłe, w większym zakresie nieoczekiwane i zaskakujące, idące w stronę efektów synestezji i transkodowania. Synestezja polega na łączeniu różnych rejestrów zmysłowych a transkodowanie polega na przeliczaniu pewnych danych, z jednego formatu w inny lub z jednego rejestru zmysłowego w inny. Rysowanie muzyki to zagadnienie, które umożliwia jednostronną lub symetryczną relację między danymi wzrokowymi i słuchowymi. Nie chodzi tu, po prostu, o rejestrację otoczenia dźwiękowego, jego zapis, chodzi o kreatywne ukazanie relacji między dźwiękami a pewnymi walorami wizualnymi. Muzyka oznacza tutaj wyższy porządek utworzony z dźwięków, ich kompozycję, która za punkt wyjścia bierze pewną umowę, co do sposobu przekładu kształtów, linii, barw lub liter i cyfr na wartości rytmiczne, agogiczne, tonalne itp. Projekt ma na celu stworzenie sytuacji komunikacyjnej między artystami, którzy zajmują się dźwiękiem i audiowizualnością. Wspomniana sytuacja ma doprowadzić do przygotowania wystawy, na którą będą się składały obiekty i instalacje ukazujące twórcze przenikanie się rejestrów dźwiękowego i wizualnego ze ścisłym uwzględnieniem zagadnienia przedstawiania muzyki pod postacią rysunku, grafiki, animacji lub innej techniki, cyfrowej lub analogowej. Dodatkowymi celami są współpraca zaproszonych artystów prowadząca do wymiany doświadczeń i współdzielenia wiedzy.



Zaproszone osoby: Roman Bromboszcz, Patryk Daszkiewicz (demonszy), Daniel Koniusz, Tomasz Misiak, Marek Rogulski, Andrzej Wasilewski, Zorka Wollny, Anna Szwajgier wernisaż: 07.03.2013 godz. 19:00